به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا نقل از صاحب نیوز، امروزه بازی های رایانه ای از مهم ترین و تاثیرگذارترین ابزار رسانه ای غرب به شمار می رود و بخش بزرگی از زندگی جوانان و نوجوانان سراسر جهان را تشکیل می دهد. این ابزار سال هاست هم در جهت مثبت و هم در جهت منفی استفاده می شود که می توان از آن برای آموزش، درمان بیماری های عصبی، سرگرمی و تقویت خلاقیت و تفکر (در مصارف مثبت) و استفاده سیاسی، اشاعه رفتارهای غیر اخلاقی، غیر فرهنگی و بی بند وباری را (در مصارف منفی) بر شمرد.
متاسفانه استفاده های سیاسی مخصوصا در مسئله تروریسم در سال های اخیر به وضوح دیده می شود و شرکت های بزرگ و سرمایه دار این صنعت سودآور هر از گاهی به سناریو پردازی درباره تروریست ها مشغول شده، انگشت اتهام را به سمت دولت های مخالف نشانه می روند و جنایات دولت آمریکا را توجیه می کنند.
اخیرا یک بازی رایانه ای به نام Splinter Cell: Blacklist منتشر شده که نسخه های قبلی آن بسیار پر طرفدار بوده و بازیبازها یا همان گیمرها در سراسر جهان شخصیت اصلی این بازی به نام سم فیشر که مامور سازمان سیا است را بسیار دوست می دارند. نسخه جدید این بازی ارتباط زیادی با ایران و انقلاب اسلامی دارند که داستان آن را با هم مرور می کنیم.
داستان بازی
یک گروه تروریست که خود را مهندسین می دانند، با حمله به پایگاهی آمریکایی در گوام، آن جا را با خاک یکسان می کنند و تهدید می کنند که تا زمانی که ایالات متحده نیروهای نظامی خود را از کشورهایی که در آن است و به خصوص خاورمیانه بیرون نکند، این حملات هر هفته به نقاط حساسی از آمریکا از جمله مرکز توزیع آب شهر شیکاگو و حمله به بزرگترین نیروگاه سوختی در ایالات متحده و… ادامه دارد.
اما مگر ایالات متحده گوشش به این حرف ها بدهکار است؟ رئیس جمهور ایالات متحده، نه تنها به خواسته ی تروریست ها عمل نمی کند، بلکه تیم مخوف اطلاعاتی عملیاتی از بهترین اعضای سازمان سیا و بهترین هکرها را با نام “Fourth Echelon” به رهبری سم فیشر (شخصیت اصلی بازی) تاسیس می کند که تروریست ها را نابود کنند. حال سم باید در نقاط مختلف جهان به شکار تروریست ها پرداخته و از هدف واقعی آن ها با خبر شود.
آمریکا می گوید: جمهوری اسلامی ایران، مهد تروریست
در حین داستان بازی و از اول تا آخر مدام نام سپاه قدس یا به قول خودشان Quds Force شنیده می شود و مدام سعی می شود این نیروی وابسته به جمهوری اسلامی ایران با تروریست ها و خرابکاران مرتبط شود و به نوعی بزرگترین حامی تروریست های خطرناک معرفی شود.
در یکی از مرحله های این بازی سم فیشر و افرادش مدارکی مبنی بر دست داشتن ایران و سپاه قدس در حمله های اخیر آمریکا می یابند و تصمیم می گیرند به مرکز فرماندهی سپاه قدس که در سفارت آمریکای سابق یا همان لانه جاسوسی خودمان قرار دارد نفوذ کنند تا بتوانند اطلاعات حمله بعدی مهندسین را پیش بینی کرده و آن را خنثی کنند.
ایران از نگاه پنتاگون
اولین چیزی که نظر شما را جلب می کند شبیه سازی های بسیار ضعیف و کاملا غیر واقعی و در عین حال زیرکانه این بازی است که به آن می پردازیم:
صداگذاری:
در مراحل ایران و حتی سایر مراحل، اولین چیزی که نظر شما را جلب می کند فارسی صحبت کردن دشمنان در خلال بازی است که کاملا خنده دار و مضحک است، طوری که شما فکر می کنید در افغانستان هستید نه ایران. آن چنان که از چند دیالوگ کاملا مطمئن می شوید متون فارسی از مترجم گوگل استخراج شده! همچنین در صحبت هایی که میان آنها رد و بدل می شود می توان برداشت کرد که ایرانیان موجوداتی خشن، نادان و افراطی هستند و البته فاقد اطلاعات و ذهنیات درست درباره ی سایر کشور های دنیا هستند. درعین حال دیالوگ هایی خاص که جزو آموزه های دینی ما و آرمان های انقلابی ماست مسائلی هستند که به طور هدفدار و زیرکانه ای و همچنین بصورت تحریف شده گنجانده شده اند.
رفتارها:
رفتارهای سربازان ایرانی در نوع خود جالب است و حتی دارای تناقض های زیاد. مثلا در خلال بازی با نیروی سپاه قدس ابدا نمی توان درگیر شد، زیرا فوق العاده قوی و مجهز هستند و همچنین بسیار باهوش و خطرناک؛ آنچنان که افراد سم فیشر قبل از آغاز ورود به ایران به او اصرار می کنند که به خاطر خطرناک بودن سپاه قدس از نفوذ به مرکز فرماندهی این نیرو صرف نظر کند. از طرف دیگر سایر نیروهای ایرانی مانند مجسمه عمل کرده و سم فیشر در طول بازی هر بلایی که می خواهد بر سر آنها می آورد!
رفتار و ظاهر سردار ایرانی نیز بسیار مسخره شبیه سازی شده است. ظاهر او مانند ژنرال های روسی دهه ۴۰ میلادی است و رفتار او مانند یک فرد پرخاشگر که از همه طلب کار است و در عین حال بسیار ترسو می باشد. ضمنا کروات هم زده(!). در وبلاگ سایت رسمی بازی، در قسمتی از زندگینامه این شخصیت بازی چنین نوشته: او در نوجوانی ناامید و بی هدف بود و اینگونه به راحتی گرفتار انقلاب خمینی شد. سپس در جنگ ایران و عراق، خدمات دلیرانه و شجاعانه ای انجام داد که مورد توجه افسران مافوق قرار گرفته و هم اکنون ژنرال شاخه شبه نظامی سپاه قدس است.
نمادها:
نمادها هم مثل سایر مسائل ترکیبی از احمقانه بودن و زیرکانه بودن را داراست. مثلا برج میلاد در ابتدای بازی به عنوان شناخته شده ترین نماد ایران جای داده شده و نوشته های فارسی را همه جا می بینید یا مجسمه های جلوی لانه جاسوسی به طور عجیبی تنفر بازیباز آمریکایی و اروپایی را از ایران زیاد می کند. در آخر مرحله هم تابلویی بزرگ توجه شما را جلب می کند که رویش با خط خوش نوشته: شهدا را یاد کنید با یک صلوات…
پرچم ایران هم هرجا که می بینید با رنگ های اشتباه است که مشخصا اشتباهی ساده نیست بلکه پیامی از طرف حامیان مالی این بازی یعنی دولت آمریکاست به ایران و معنای آن “نابود باد ایران” است.
همچنین نکته ی مهمی دیگری وجود دارد و آن اینکه در این بازی ایرانیان را پیشرفته نشان داده نه عقب افتاده، به طور غیر مستقیم می گوید ساختمان های زیبایی که ما داریم آنها هم دارند، امکاناتی که همه جای دنیا هست در ایران هم هست، سلاح های خطرناکی که ما داریم ایران هم دارد، پس ایران هم خطرناک است…
برای روشن تر شدن مسئله ویدئویی را از مرحله ی تهران آماده کردیم که توصیه می کنم حتما این ویدئو را تا انتها مشاهده کنید.
Rovio